Ikegami en Hiki Ryozan Sansei, zijn jeugdnaam was Kameo Maro, en toen hij opgroeide, heette hij Jibuko en Daikyo Ajari. Een van de Romon Kuhou.

 

Hij werd geboren in het 9e jaar van Bun'ei (1272) in Hiraga-go, Kazehayasho, Katsushika County, provincie Shimousa, in het land van het huidige Rinzo-in (oorspronkelijk Myosen-in genoemd).

 

Er wordt gezegd dat zijn vader Tadaharu HIRAGA was en dat zijn moeder een dochter was van de Chiba-clan, en ze hadden twee zonen en een dochter, Tsune Ichimaro (Hizō), Nichirin en Myon Nichijoni (de stichter van de Enshu Myon-ji-tempel) .

 

Op de 12e dag van de 12e maand van het 12e jaar van Bun'ei ging Tsune Ichimaro op zevenjarige leeftijd de poort van Nichiro binnen, klom naar Minobu en diende de heiligen.

 

In de lente van het tweede jaar van Kenji bezocht zijn jongere broer Kameo Maro, die vijf jaar oud was geworden, met zijn vader een heilige in Minobu, en toen hij zijn oudere broer hard zag werken als ober, besloot hij de priesterschap.

 

Op de 8e dag van de 8e dag van de vierde maand van het 7e jaar van het Koan-tijdperk (1284), hield Tsune Kazumaro een ceremonie voor het scheren onder Nichiro van Hiraga.

 

Kameomaro, die aanwezig was, was hierdoor diep ontroerd en vroeg zijn ouders om hem op dezelfde dag voor de poort van Nichiro te gooien.

 

Toen hij zijn broer Hizo zag, aan wie de keizerlijke hoofdstad Hiromichi was toevertrouwd door een heilige, wijdde hij zich dag en nacht aan dezelfde ijver als zijn oudere broer.

 

Onder leiding van Daien Ajari Nichiden, een senior lid van dezelfde school, vervolgde hij zijn studie, en in het 2e jaar van Bunpo (1318) kreeg hij van Nichiro de functie van hoofd van beide bergen.

 

De reden waarom Nichirin, de jongste onder de getalenteerde en getalenteerde mensen genaamd Romon Kuho, werd genomineerd als opvolger kan te wijten zijn aan de theorie dat hij een sociale band had met Nichiro en dat hij van de prestigieuze Hiraga-clan was. het was waarschijnlijk omdat hij was uitgegroeid tot een beroemde monnik met zowel wijsheid als daden.

 

Zelfs nadat hij hoofd van beide bergen was geworden, wijdde hij zich niet alleen aan academische studie, maar drukte hij ook een grote stempel op het onderwijs van zijn discipelen.

 

In het 2e jaar van Bunpo (1318) bouwde Nichiro een hut met rieten dak op het terrein van Minamikubo in Ikegami en ging met pensioen.

 

Nichirin was in Hikigaya, letterlijk als leider van Romon, en zijn verantwoordelijkheden moeten zwaar en groot zijn geworden.

 

Op 2 maart, de 67e dag van Nichiro's dood, werd besloten dat het stoffelijk overschot zou worden uitgedeeld aan de Nichizo in Kyoto. Vanaf nu zal Hachishi samenwerken om de Honjo-ruïnes te beschermen en de gelofte afleggen om de brief van medeondertekening voor met als doel de wet te verspreiden.

 

De betekenis van dit gebod is groot, vooral omdat pas rond deze tijd na de dood van de heilige de sektarische activiteiten van zijn discipelen opvielen.

 

Slechts een jaar en acht maanden na dit voorstel verliet een van de medeondertekenaars, Nichiin, beide bergen en hield een heilige ceremonie in de Jibo Kamakura Honshoji-tempel (verhuisde naar Kyoto in het eerste jaar van het Jowa-tijdperk en werd de Honkokuji-tempel). het.

 

Dit incident begon toen het bovenste heiligdom (of misschien de moeder van Nichirin), die in Hikigaya woonde, de lieve woorden van Japan en India accepteerde, Nichiro de heilige leringen gaf die waren doorgegeven van de heiligen, en de ceremonie bij Honshoji bijwoonde. Temple zelf. uitzenden.

 

Later besefte Kamiden de fout van deze actie en had er spijt van, maar Japan en India gingen uit elkaar. Het was een zeer pijnlijk incident voor Nichirin en de Romon-factie.

 

Hij bleef contact houden met zijn oudere broer Hizo, die zijn wil had vervuld om de tempel in Kyoto te openen.

 

De zeventien rapporten van de zon die in de Myokenji-tempel in Kyoto zijn overgebleven, vertellen nu het verhaal van die tijd. In het bijzonder, op 10 april 1334, toen de Myoken-ji-tempel een keizerlijk bevel ontving van keizer Go-Daigo, werd de felicitatiebrief geschreven met de woorden: "De prestaties van onze sekte".

 

Zelfs na het overlijden van Nichizo hield hij contact met zijn opvolger, Myojin, en liet hij negen rapporten achter over zijn verblijfplaats.

 

Het is interessant om uit deze rapporten te leren dat op 21 januari 1352 de 33e herdenkingsdienst voor de dood van Nichiro werd gehouden in Hikigaya.

 

Met name op 9 februari 1359 (Enbun 4) waren de regengebeden van Myojitsu succesvol en gaf keizer Gokogon de wijzen de titel van Daibosatsu en de titel van Bodhisattva aan Nichiro en Nichizo. Het gepresenteerde gunstige geschenk werd gevierd vanuit het standpunt van de sekte en zei: "Dit is niets meer dan de wens van de sekte."

 

Op 4 april van dit jaar overleed hij in Hikigaya op achtentachtigjarige leeftijd. Gedurende deze tijd stichtte hij de Oiso Myorinji-tempel en de Kisarazu Komyoji-tempel.

 

 

<< "Geschiedenis van het Betsuto-boeddhisme", Rissho University Nichiren Research Institute "Nichiren Kyodan Complete History", Zonsei Ishikawa "History of Ikegami Honmonji", "Myokenji Documents", Takao Kageyama "Daikyo Ajari Nichirin" Shonin』》